Enjoy free delivery on all orders over €50

Pilates in Reek bij praktijk Den Hoogen!


Hoe werkt het dan wél?!

Onlangs heb ik voor het eerst een persoonlijk verhaal met jullie gedeeld. En wat heb ik daar vele positieve reacties op mogen ontvangen. Echt ongelooflijk en totaal niet verwacht! De reacties waren zeer uiteenlopend van herkenning, tot aan het niet weten van hoe ver ik ben gekomen. Maar stuk voor stuk ontzettende leuke en lieve reacties. Dank daarvoor!

Tijdens mijn revalidatie kreeg ik vaak te horen wat ik allemaal niet kon en wat ik nooit meer zou kunnen. Het kwam erop neer dat ik maar met de pijn moest leren leven en moest accepteren dat ik nooit 40 uur per week zou kunnen werken. Ik werd in fitness apparaten gestopt waar ik helemaal niet in paste. Tijdens de oefeningen zat er van alles te wringen in mijn lijf. Het voelde totaal niet goed, maar niets doen was voor mij geen optie. Stilstand is immers achteruitgang. Dus ik duwde door. Niet echt handig maar wist ik veel… Ik had hier toch helemaal geen tijd voor, ik wilde leven, leuke dingen doen en vooral geen gedoe hebben met mijn lijf. Ik was er helemaal klaar mee. Maar goed, zo werkt het natuurlijk niet…  Maar hoe werkt het dan wel?!

Vooral kijken naar wat wél gaat. Ook al is de beweging nog zo klein, ik bewoog zonder pijn. Op tijd stoppen en vooral niet doorduwen. Dus luisteren naar mijn lichaam en daar dan ook naar handelen. Een hele uitdaging ;-) Een lange weg met vallen en opstaan. Met hulp van ontzettende lieve en gedreven behandelaars die met je meedenken, en écht naar je luisteren. Stapje voor stapje de goede richting in bewegen. Letterlijk en figuurlijk. Ik kon weer vertrouwen op mijn lijf. Pilates, sportmassage en de haptonomie scholing hebben mij geleerd om op verschillende manieren te leren kijken én te voelen. Naar het lichaam maar vooral naar de mens achter zijn of haar verhaal en dus ook mijn eigen persoonlijke verhaal.

Omdat ik zelf als geen ander weet hoe moeizaam het leven met hypermobiliteit en chronische pijn kan zijn vind ik het nu des te inspirerender om er anderen bij te kunnen helpen. Je bent welkom in mijn studio!

Liefs Suzanne

Hoe werkt het dan wél?!

Onlangs heb ik voor het eerst een persoonlijk verhaal met jullie gedeeld. En wat heb ik daar vele positieve reacties op mogen ontvangen. Echt ongelooflijk en totaal niet verwacht! De reacties waren zeer uiteenlopend van herkenning, tot aan het niet weten van hoe ver ik ben gekomen. Maar stuk voor stuk ontzettende leuke en lieve reacties. Dank daarvoor!

Tijdens mijn revalidatie kreeg ik vaak te horen wat ik allemaal niet kon en wat ik nooit meer zou kunnen. Het kwam erop neer dat ik maar met de pijn moest leren leven en moest accepteren dat ik nooit 40 uur per week zou kunnen werken. Ik werd in fitness apparaten gestopt waar ik helemaal niet in paste. Tijdens de oefeningen zat er van alles te wringen in mijn lijf. Het voelde totaal niet goed, maar niets doen was voor mij geen optie. Stilstand is immers achteruitgang. Dus ik duwde door. Niet echt handig maar wist ik veel… Ik had hier toch helemaal geen tijd voor, ik wilde leven, leuke dingen doen en vooral geen gedoe hebben met mijn lijf. Ik was er helemaal klaar mee. Maar goed, zo werkt het natuurlijk niet…  Maar hoe werkt het dan wel?!

Vooral kijken naar wat wél gaat. Ook al is de beweging nog zo klein, ik bewoog zonder pijn. Op tijd stoppen en vooral niet doorduwen. Dus luisteren naar mijn lichaam en daar dan ook naar handelen. Een hele uitdaging ;-) Een lange weg met vallen en opstaan. Met hulp van ontzettende lieve en gedreven behandelaars die met je meedenken, en écht naar je luisteren. Stapje voor stapje de goede richting in bewegen. Letterlijk en figuurlijk. Ik kon weer vertrouwen op mijn lijf. Pilates, sportmassage en de haptonomie scholing hebben mij geleerd om op verschillende manieren te leren kijken én te voelen. Naar het lichaam maar vooral naar de mens achter zijn of haar verhaal en dus ook mijn eigen persoonlijke verhaal.

Omdat ik zelf als geen ander weet hoe moeizaam het leven met hypermobiliteit en chronische pijn kan zijn vind ik het nu des te inspirerender om er anderen bij te kunnen helpen. Je bent welkom in mijn studio!

Liefs Suzanne

Pilates in Reek bij praktijk Den Hoogen!


Hoe werkt het dan wél?!

Onlangs heb ik voor het eerst een persoonlijk verhaal met jullie gedeeld. En wat heb ik daar vele positieve reacties op mogen ontvangen. Echt ongelooflijk en totaal niet verwacht! De reacties waren zeer uiteenlopend van herkenning, tot aan het niet weten van hoe ver ik ben gekomen. Maar stuk voor stuk ontzettende leuke en lieve reacties. Dank daarvoor!

Tijdens mijn revalidatie kreeg ik vaak te horen wat ik allemaal niet kon en wat ik nooit meer zou kunnen. Het kwam erop neer dat ik maar met de pijn moest leren leven en moest accepteren dat ik nooit 40 uur per week zou kunnen werken. Ik werd in fitness apparaten gestopt waar ik helemaal niet in paste. Tijdens de oefeningen zat er van alles te wringen in mijn lijf. Het voelde totaal niet goed, maar niets doen was voor mij geen optie. Stilstand is immers achteruitgang. Dus ik duwde door. Niet echt handig maar wist ik veel… Ik had hier toch helemaal geen tijd voor, ik wilde leven, leuke dingen doen en vooral geen gedoe hebben met mijn lijf. Ik was er helemaal klaar mee. Maar goed, zo werkt het natuurlijk niet…  Maar hoe werkt het dan wel?!

Vooral kijken naar wat wél gaat. Ook al is de beweging nog zo klein, ik bewoog zonder pijn. Op tijd stoppen en vooral niet doorduwen. Dus luisteren naar mijn lichaam en daar dan ook naar handelen. Een hele uitdaging ;-) Een lange weg met vallen en opstaan. Met hulp van ontzettende lieve en gedreven behandelaars die met je meedenken, en écht naar je luisteren. Stapje voor stapje de goede richting in bewegen. Letterlijk en figuurlijk. Ik kon weer vertrouwen op mijn lijf. Pilates, sportmassage en de haptonomie scholing hebben mij geleerd om op verschillende manieren te leren kijken én te voelen. Naar het lichaam maar vooral naar de mens achter zijn of haar verhaal en dus ook mijn eigen persoonlijke verhaal.

Omdat ik zelf als geen ander weet hoe moeizaam het leven met hypermobiliteit en chronische pijn kan zijn vind ik het nu des te inspirerender om er anderen bij te kunnen helpen. Je bent welkom in mijn studio!

Liefs Suzanne

Hoe werkt het dan wél?!

Onlangs heb ik voor het eerst een persoonlijk verhaal met jullie gedeeld. En wat heb ik daar vele positieve reacties op mogen ontvangen. Echt ongelooflijk en totaal niet verwacht! De reacties waren zeer uiteenlopend van herkenning, tot aan het niet weten van hoe ver ik ben gekomen. Maar stuk voor stuk ontzettende leuke en lieve reacties. Dank daarvoor!

Tijdens mijn revalidatie kreeg ik vaak te horen wat ik allemaal niet kon en wat ik nooit meer zou kunnen. Het kwam erop neer dat ik maar met de pijn moest leren leven en moest accepteren dat ik nooit 40 uur per week zou kunnen werken. Ik werd in fitness apparaten gestopt waar ik helemaal niet in paste. Tijdens de oefeningen zat er van alles te wringen in mijn lijf. Het voelde totaal niet goed, maar niets doen was voor mij geen optie. Stilstand is immers achteruitgang. Dus ik duwde door. Niet echt handig maar wist ik veel… Ik had hier toch helemaal geen tijd voor, ik wilde leven, leuke dingen doen en vooral geen gedoe hebben met mijn lijf. Ik was er helemaal klaar mee. Maar goed, zo werkt het natuurlijk niet…  Maar hoe werkt het dan wel?!

Vooral kijken naar wat wél gaat. Ook al is de beweging nog zo klein, ik bewoog zonder pijn. Op tijd stoppen en vooral niet doorduwen. Dus luisteren naar mijn lichaam en daar dan ook naar handelen. Een hele uitdaging ;-) Een lange weg met vallen en opstaan. Met hulp van ontzettende lieve en gedreven behandelaars die met je meedenken, en écht naar je luisteren. Stapje voor stapje de goede richting in bewegen. Letterlijk en figuurlijk. Ik kon weer vertrouwen op mijn lijf. Pilates, sportmassage en de haptonomie scholing hebben mij geleerd om op verschillende manieren te leren kijken én te voelen. Naar het lichaam maar vooral naar de mens achter zijn of haar verhaal en dus ook mijn eigen persoonlijke verhaal.

Omdat ik zelf als geen ander weet hoe moeizaam het leven met hypermobiliteit en chronische pijn kan zijn vind ik het nu des te inspirerender om er anderen bij te kunnen helpen. Je bent welkom in mijn studio!

Liefs Suzanne

Hoe werkt het dan wél?!

Onlangs heb ik voor het eerst een persoonlijk verhaal met jullie gedeeld. En wat heb ik daar vele positieve reacties op mogen ontvangen. Echt ongelooflijk en totaal niet verwacht! De reacties waren zeer uiteenlopend van herkenning, tot aan het niet weten van hoe ver ik ben gekomen. Maar stuk voor stuk ontzettende leuke en lieve reacties. Dank daarvoor!

Tijdens mijn revalidatie kreeg ik vaak te horen wat ik allemaal niet kon en wat ik nooit meer zou kunnen. Het kwam erop neer dat ik maar met de pijn moest leren leven en moest accepteren dat ik nooit 40 uur per week zou kunnen werken. Ik werd in fitness apparaten gestopt waar ik helemaal niet in paste. Tijdens de oefeningen zat er van alles te wringen in mijn lijf. Het voelde totaal niet goed, maar niets doen was voor mij geen optie. Stilstand is immers achteruitgang. Dus ik duwde door. Niet echt handig maar wist ik veel… Ik had hier toch helemaal geen tijd voor, ik wilde leven, leuke dingen doen en vooral geen gedoe hebben met mijn lijf. Ik was er helemaal klaar mee. Maar goed, zo werkt het natuurlijk niet…  Maar hoe werkt het dan wel?!

Vooral kijken naar wat wél gaat. Ook al is de beweging nog zo klein, ik bewoog zonder pijn. Op tijd stoppen en vooral niet doorduwen. Dus luisteren naar mijn lichaam en daar dan ook naar handelen. Een hele uitdaging ;-) Een lange weg met vallen en opstaan. Met hulp van ontzettende lieve en gedreven behandelaars die met je meedenken, en écht naar je luisteren. Stapje voor stapje de goede richting in bewegen. Letterlijk en figuurlijk. Ik kon weer vertrouwen op mijn lijf. Pilates, sportmassage en de haptonomie scholing hebben mij geleerd om op verschillende manieren te leren kijken én te voelen. Naar het lichaam maar vooral naar de mens achter zijn of haar verhaal en dus ook mijn eigen persoonlijke verhaal.

Omdat ik zelf als geen ander weet hoe moeizaam het leven met hypermobiliteit en chronische pijn kan zijn vind ik het nu des te inspirerender om er anderen bij te kunnen helpen. Je bent welkom in mijn studio!

Liefs Suzanne

Hoe werkt het dan wél?!

Onlangs heb ik voor het eerst een persoonlijk verhaal met jullie gedeeld. En wat heb ik daar vele positieve reacties op mogen ontvangen. Echt ongelooflijk en totaal niet verwacht! De reacties waren zeer uiteenlopend van herkenning, tot aan het niet weten van hoe ver ik ben gekomen. Maar stuk voor stuk ontzettende leuke en lieve reacties. Dank daarvoor!

Tijdens mijn revalidatie kreeg ik vaak te horen wat ik allemaal niet kon en wat ik nooit meer zou kunnen. Het kwam erop neer dat ik maar met de pijn moest leren leven en moest accepteren dat ik nooit 40 uur per week zou kunnen werken. Ik werd in fitness apparaten gestopt waar ik helemaal niet in paste. Tijdens de oefeningen zat er van alles te wringen in mijn lijf. Het voelde totaal niet goed, maar niets doen was voor mij geen optie. Stilstand is immers achteruitgang. Dus ik duwde door. Niet echt handig maar wist ik veel… Ik had hier toch helemaal geen tijd voor, ik wilde leven, leuke dingen doen en vooral geen gedoe hebben met mijn lijf. Ik was er helemaal klaar mee. Maar goed, zo werkt het natuurlijk niet…  Maar hoe werkt het dan wel?!

Vooral kijken naar wat wél gaat. Ook al is de beweging nog zo klein, ik bewoog zonder pijn. Op tijd stoppen en vooral niet doorduwen. Dus luisteren naar mijn lichaam en daar dan ook naar handelen. Een hele uitdaging ;-) Een lange weg met vallen en opstaan. Met hulp van ontzettende lieve en gedreven behandelaars die met je meedenken, en écht naar je luisteren. Stapje voor stapje de goede richting in bewegen. Letterlijk en figuurlijk. Ik kon weer vertrouwen op mijn lijf. Pilates, sportmassage en de haptonomie scholing hebben mij geleerd om op verschillende manieren te leren kijken én te voelen. Naar het lichaam maar vooral naar de mens achter zijn of haar verhaal en dus ook mijn eigen persoonlijke verhaal.

Omdat ik zelf als geen ander weet hoe moeizaam het leven met hypermobiliteit en chronische pijn kan zijn vind ik het nu des te inspirerender om er anderen bij te kunnen helpen. Je bent welkom in mijn studio!

Liefs Suzanne

Hoe werkt het dan wél?!

Onlangs heb ik voor het eerst een persoonlijk verhaal met jullie gedeeld. En wat heb ik daar vele positieve reacties op mogen ontvangen. Echt ongelooflijk en totaal niet verwacht! De reacties waren zeer uiteenlopend van herkenning, tot aan het niet weten van hoe ver ik ben gekomen. Maar stuk voor stuk ontzettende leuke en lieve reacties. Dank daarvoor!

Tijdens mijn revalidatie kreeg ik vaak te horen wat ik allemaal niet kon en wat ik nooit meer zou kunnen. Het kwam erop neer dat ik maar met de pijn moest leren leven en moest accepteren dat ik nooit 40 uur per week zou kunnen werken. Ik werd in fitness apparaten gestopt waar ik helemaal niet in paste. Tijdens de oefeningen zat er van alles te wringen in mijn lijf. Het voelde totaal niet goed, maar niets doen was voor mij geen optie. Stilstand is immers achteruitgang. Dus ik duwde door. Niet echt handig maar wist ik veel… Ik had hier toch helemaal geen tijd voor, ik wilde leven, leuke dingen doen en vooral geen gedoe hebben met mijn lijf. Ik was er helemaal klaar mee. Maar goed, zo werkt het natuurlijk niet…  Maar hoe werkt het dan wel?!

Vooral kijken naar wat wél gaat. Ook al is de beweging nog zo klein, ik bewoog zonder pijn. Op tijd stoppen en vooral niet doorduwen. Dus luisteren naar mijn lichaam en daar dan ook naar handelen. Een hele uitdaging ;-) Een lange weg met vallen en opstaan. Met hulp van ontzettende lieve en gedreven behandelaars die met je meedenken, en écht naar je luisteren. Stapje voor stapje de goede richting in bewegen. Letterlijk en figuurlijk. Ik kon weer vertrouwen op mijn lijf. Pilates, sportmassage en de haptonomie scholing hebben mij geleerd om op verschillende manieren te leren kijken én te voelen. Naar het lichaam maar vooral naar de mens achter zijn of haar verhaal en dus ook mijn eigen persoonlijke verhaal.

Omdat ik zelf als geen ander weet hoe moeizaam het leven met hypermobiliteit en chronische pijn kan zijn vind ik het nu des te inspirerender om er anderen bij te kunnen helpen. Je bent welkom in mijn studio!

Liefs Suzanne

Hoe werkt het dan wél?!

Onlangs heb ik voor het eerst een persoonlijk verhaal met jullie gedeeld. En wat heb ik daar vele positieve reacties op mogen ontvangen. Echt ongelooflijk en totaal niet verwacht! De reacties waren zeer uiteenlopend van herkenning, tot aan het niet weten van hoe ver ik ben gekomen. Maar stuk voor stuk ontzettende leuke en lieve reacties. Dank daarvoor!

Tijdens mijn revalidatie kreeg ik vaak te horen wat ik allemaal niet kon en wat ik nooit meer zou kunnen. Het kwam erop neer dat ik maar met de pijn moest leren leven en moest accepteren dat ik nooit 40 uur per week zou kunnen werken. Ik werd in fitness apparaten gestopt waar ik helemaal niet in paste. Tijdens de oefeningen zat er van alles te wringen in mijn lijf. Het voelde totaal niet goed, maar niets doen was voor mij geen optie. Stilstand is immers achteruitgang. Dus ik duwde door. Niet echt handig maar wist ik veel… Ik had hier toch helemaal geen tijd voor, ik wilde leven, leuke dingen doen en vooral geen gedoe hebben met mijn lijf. Ik was er helemaal klaar mee. Maar goed, zo werkt het natuurlijk niet…  Maar hoe werkt het dan wel?!

Vooral kijken naar wat wél gaat. Ook al is de beweging nog zo klein, ik bewoog zonder pijn. Op tijd stoppen en vooral niet doorduwen. Dus luisteren naar mijn lichaam en daar dan ook naar handelen. Een hele uitdaging ;-) Een lange weg met vallen en opstaan. Met hulp van ontzettende lieve en gedreven behandelaars die met je meedenken, en écht naar je luisteren. Stapje voor stapje de goede richting in bewegen. Letterlijk en figuurlijk. Ik kon weer vertrouwen op mijn lijf. Pilates, sportmassage en de haptonomie scholing hebben mij geleerd om op verschillende manieren te leren kijken én te voelen. Naar het lichaam maar vooral naar de mens achter zijn of haar verhaal en dus ook mijn eigen persoonlijke verhaal.

Omdat ik zelf als geen ander weet hoe moeizaam het leven met hypermobiliteit en chronische pijn kan zijn vind ik het nu des te inspirerender om er anderen bij te kunnen helpen. Je bent welkom in mijn studio!

Liefs Suzanne

Hoe werkt het dan wél?!

Onlangs heb ik voor het eerst een persoonlijk verhaal met jullie gedeeld. En wat heb ik daar vele positieve reacties op mogen ontvangen. Echt ongelooflijk en totaal niet verwacht! De reacties waren zeer uiteenlopend van herkenning, tot aan het niet weten van hoe ver ik ben gekomen. Maar stuk voor stuk ontzettende leuke en lieve reacties. Dank daarvoor!

Tijdens mijn revalidatie kreeg ik vaak te horen wat ik allemaal niet kon en wat ik nooit meer zou kunnen. Het kwam erop neer dat ik maar met de pijn moest leren leven en moest accepteren dat ik nooit 40 uur per week zou kunnen werken. Ik werd in fitness apparaten gestopt waar ik helemaal niet in paste. Tijdens de oefeningen zat er van alles te wringen in mijn lijf. Het voelde totaal niet goed, maar niets doen was voor mij geen optie. Stilstand is immers achteruitgang. Dus ik duwde door. Niet echt handig maar wist ik veel… Ik had hier toch helemaal geen tijd voor, ik wilde leven, leuke dingen doen en vooral geen gedoe hebben met mijn lijf. Ik was er helemaal klaar mee. Maar goed, zo werkt het natuurlijk niet…  Maar hoe werkt het dan wel?!

Vooral kijken naar wat wél gaat. Ook al is de beweging nog zo klein, ik bewoog zonder pijn. Op tijd stoppen en vooral niet doorduwen. Dus luisteren naar mijn lichaam en daar dan ook naar handelen. Een hele uitdaging ;-) Een lange weg met vallen en opstaan. Met hulp van ontzettende lieve en gedreven behandelaars die met je meedenken, en écht naar je luisteren. Stapje voor stapje de goede richting in bewegen. Letterlijk en figuurlijk. Ik kon weer vertrouwen op mijn lijf. Pilates, sportmassage en de haptonomie scholing hebben mij geleerd om op verschillende manieren te leren kijken én te voelen. Naar het lichaam maar vooral naar de mens achter zijn of haar verhaal en dus ook mijn eigen persoonlijke verhaal.

Omdat ik zelf als geen ander weet hoe moeizaam het leven met hypermobiliteit en chronische pijn kan zijn vind ik het nu des te inspirerender om er anderen bij te kunnen helpen. Je bent welkom in mijn studio!

Liefs Suzanne

Hoe werkt het dan wél?!

Onlangs heb ik voor het eerst een persoonlijk verhaal met jullie gedeeld. En wat heb ik daar vele positieve reacties op mogen ontvangen. Echt ongelooflijk en totaal niet verwacht! De reacties waren zeer uiteenlopend van herkenning, tot aan het niet weten van hoe ver ik ben gekomen. Maar stuk voor stuk ontzettende leuke en lieve reacties. Dank daarvoor!

Tijdens mijn revalidatie kreeg ik vaak te horen wat ik allemaal niet kon en wat ik nooit meer zou kunnen. Het kwam erop neer dat ik maar met de pijn moest leren leven en moest accepteren dat ik nooit 40 uur per week zou kunnen werken. Ik werd in fitness apparaten gestopt waar ik helemaal niet in paste. Tijdens de oefeningen zat er van alles te wringen in mijn lijf. Het voelde totaal niet goed, maar niets doen was voor mij geen optie. Stilstand is immers achteruitgang. Dus ik duwde door. Niet echt handig maar wist ik veel… Ik had hier toch helemaal geen tijd voor, ik wilde leven, leuke dingen doen en vooral geen gedoe hebben met mijn lijf. Ik was er helemaal klaar mee. Maar goed, zo werkt het natuurlijk niet…  Maar hoe werkt het dan wel?!

Vooral kijken naar wat wél gaat. Ook al is de beweging nog zo klein, ik bewoog zonder pijn. Op tijd stoppen en vooral niet doorduwen. Dus luisteren naar mijn lichaam en daar dan ook naar handelen. Een hele uitdaging ;-) Een lange weg met vallen en opstaan. Met hulp van ontzettende lieve en gedreven behandelaars die met je meedenken, en écht naar je luisteren. Stapje voor stapje de goede richting in bewegen. Letterlijk en figuurlijk. Ik kon weer vertrouwen op mijn lijf. Pilates, sportmassage en de haptonomie scholing hebben mij geleerd om op verschillende manieren te leren kijken én te voelen. Naar het lichaam maar vooral naar de mens achter zijn of haar verhaal en dus ook mijn eigen persoonlijke verhaal.

Omdat ik zelf als geen ander weet hoe moeizaam het leven met hypermobiliteit en chronische pijn kan zijn vind ik het nu des te inspirerender om er anderen bij te kunnen helpen. Je bent welkom in mijn studio!

Liefs Suzanne

Hoe werkt het dan wél?!

Onlangs heb ik voor het eerst een persoonlijk verhaal met jullie gedeeld. En wat heb ik daar vele positieve reacties op mogen ontvangen. Echt ongelooflijk en totaal niet verwacht! De reacties waren zeer uiteenlopend van herkenning, tot aan het niet weten van hoe ver ik ben gekomen. Maar stuk voor stuk ontzettende leuke en lieve reacties. Dank daarvoor!

Tijdens mijn revalidatie kreeg ik vaak te horen wat ik allemaal niet kon en wat ik nooit meer zou kunnen. Het kwam erop neer dat ik maar met de pijn moest leren leven en moest accepteren dat ik nooit 40 uur per week zou kunnen werken. Ik werd in fitness apparaten gestopt waar ik helemaal niet in paste. Tijdens de oefeningen zat er van alles te wringen in mijn lijf. Het voelde totaal niet goed, maar niets doen was voor mij geen optie. Stilstand is immers achteruitgang. Dus ik duwde door. Niet echt handig maar wist ik veel… Ik had hier toch helemaal geen tijd voor, ik wilde leven, leuke dingen doen en vooral geen gedoe hebben met mijn lijf. Ik was er helemaal klaar mee. Maar goed, zo werkt het natuurlijk niet…  Maar hoe werkt het dan wel?!

Vooral kijken naar wat wél gaat. Ook al is de beweging nog zo klein, ik bewoog zonder pijn. Op tijd stoppen en vooral niet doorduwen. Dus luisteren naar mijn lichaam en daar dan ook naar handelen. Een hele uitdaging ;-) Een lange weg met vallen en opstaan. Met hulp van ontzettende lieve en gedreven behandelaars die met je meedenken, en écht naar je luisteren. Stapje voor stapje de goede richting in bewegen. Letterlijk en figuurlijk. Ik kon weer vertrouwen op mijn lijf. Pilates, sportmassage en de haptonomie scholing hebben mij geleerd om op verschillende manieren te leren kijken én te voelen. Naar het lichaam maar vooral naar de mens achter zijn of haar verhaal en dus ook mijn eigen persoonlijke verhaal.

Omdat ik zelf als geen ander weet hoe moeizaam het leven met hypermobiliteit en chronische pijn kan zijn vind ik het nu des te inspirerender om er anderen bij te kunnen helpen. Je bent welkom in mijn studio!

Liefs Suzanne

Hoe werkt het dan wél?!

Onlangs heb ik voor het eerst een persoonlijk verhaal met jullie gedeeld. En wat heb ik daar vele positieve reacties op mogen ontvangen. Echt ongelooflijk en totaal niet verwacht! De reacties waren zeer uiteenlopend van herkenning, tot aan het niet weten van hoe ver ik ben gekomen. Maar stuk voor stuk ontzettende leuke en lieve reacties. Dank daarvoor!

Tijdens mijn revalidatie kreeg ik vaak te horen wat ik allemaal niet kon en wat ik nooit meer zou kunnen. Het kwam erop neer dat ik maar met de pijn moest leren leven en moest accepteren dat ik nooit 40 uur per week zou kunnen werken. Ik werd in fitness apparaten gestopt waar ik helemaal niet in paste. Tijdens de oefeningen zat er van alles te wringen in mijn lijf. Het voelde totaal niet goed, maar niets doen was voor mij geen optie. Stilstand is immers achteruitgang. Dus ik duwde door. Niet echt handig maar wist ik veel… Ik had hier toch helemaal geen tijd voor, ik wilde leven, leuke dingen doen en vooral geen gedoe hebben met mijn lijf. Ik was er helemaal klaar mee. Maar goed, zo werkt het natuurlijk niet…  Maar hoe werkt het dan wel?!

Vooral kijken naar wat wél gaat. Ook al is de beweging nog zo klein, ik bewoog zonder pijn. Op tijd stoppen en vooral niet doorduwen. Dus luisteren naar mijn lichaam en daar dan ook naar handelen. Een hele uitdaging ;-) Een lange weg met vallen en opstaan. Met hulp van ontzettende lieve en gedreven behandelaars die met je meedenken, en écht naar je luisteren. Stapje voor stapje de goede richting in bewegen. Letterlijk en figuurlijk. Ik kon weer vertrouwen op mijn lijf. Pilates, sportmassage en de haptonomie scholing hebben mij geleerd om op verschillende manieren te leren kijken én te voelen. Naar het lichaam maar vooral naar de mens achter zijn of haar verhaal en dus ook mijn eigen persoonlijke verhaal.

Omdat ik zelf als geen ander weet hoe moeizaam het leven met hypermobiliteit en chronische pijn kan zijn vind ik het nu des te inspirerender om er anderen bij te kunnen helpen. Je bent welkom in mijn studio!

Liefs Suzanne